“Charlotte Perriand heeft haar leven gewijd aan het verbeteren van de levensomstandigheden van zoveel mogelijk mensen, waarbij ze een « woonkunst » creëerde die in harmonie was met de natuur. Ze gebruikte de fotografie als instrument om de werkelijkheid te observeren, maar ook om haar opvatting van een nieuwe wereld te verdedigen.
In de lijn van onze huidige bekommernissen, gebruikt ze in de loop van de jaren 1930 zeer grote fotomontages om ongezonde stedenbouw aan de kaak te stellen en haar visie op betere levensomstandigheden te geven. Haar fotografische fresco’s getuigen van de moderniteit van haar aanpak, of het nu gaat om La Grande Misère de Paris (1936), de wachtzaal van het ministerie van Landbouw (1937) of het paviljoen van het ministerie van Landbouw op de Exposition internationale des arts et techniques de la vie moderne die in 1937 in Parijs plaatsvindt, samengesteld met Fernand Léger.
De tentoonstelling biedt een kijk op haar opvatting van de wereld via haar werkmethode en haar ongelooflijke collectie foto’s – historische prints, negatieven, tijdschriftknipsels, persoonlijke foto’s. Deze archieven worden getoond aan het publiek in het licht van de reconstructie van haar monumentale fotomontages.
Tentoonstelling georganiseerd door de Rencontres d’Arles voor de 52ste editie. Curator van de tentoonstelling: Damarice Amao, in samenwerking met Sébastien Gokalp en de Archives Charlotte Perriand.Gebaseerd op een originele scenografie van Olivier Etcheverry, bijgestaan door Amanda Antunes.”
